Kaiserschmarrn to rodzaj omletu z ciasta naleśnikowego i jeden z najpopularniejszych deserów w kuchni austriackiej. Ja go też jadam jako danie główne. Dobrze zrobiony nie powinien być tłusty, za to puszysty i smaczny.
Sposób przygotowania
Ciasto z mąki, mleka, jaj (wcześniej ubite białko) z rodzynkami, odrobiną cukru i soli smaży się na maśle na średnim ogniu do momentu, aż spód się zetnie. Następnie omlet tnie się drewnianą łyżką na cztery części i delikatnie przewraca. Gdy całość będzie w złotym kolorze ciasto dzieli się na drobniejsze kawałki. Deser posypany cukrem pudrem podaje się z sosem śliwkowym. Omlety są dostępne w wielu wariantach np. z karmelem albo migdałami.
Legenda o pochodzeniu nazwy Kaiserschmarrn
Jedna z wielu legend o pochodzeniu omletu mówi, że otrzymał go cesarz Franciszek Józef I (1830-1916) na jednym z polowań w regionie Salzkammergut. Tam został poczęstowany omletem, który dla niego został nieco ulepszony i doprawiony rodzynkami. Inna legenda głosi, że cesarz Franciszek Józef na deser lubił jadać naleśniki. Nie zawsze się udawały. Czasem były zbyt grube lub podarte, więc dostawali je pracownicy, bo nie nadawały się dla cesarza. W tym miejscu należy wyjaśnić, że słowo Schmarrn oznacza po niemiecku coś mało wartego…
Nie da przewidzieć czy w lokalu zostanie podany smaczny Kaiserschmarn. Niestety można go łatwo popsuć. Może być za tłusty lub za słodki. Czarny kolor też nie powinien się pojawiać. Spróbujcie sami w domu i wypracujcie swój przepis. No bo czy macie przepis na naleśniki dokładny co do joty? ;)
